को हुन् आर्य ? को हुन् अनार्य ?

को हुन् आर्य ? को हुन् अनार्य ?

आर्य र अनार्य
— निर्मलमणि अधिकारी ‘आयोदधौम्य’, पीएच.डी.

यदि कसैसँग “आर्य भनेको के हो ?” भनेर सोध्ने होभने या त “आर्य भनेका हिन्दू बाहुन–क्षेत्री त हुन् नि” भन्दिइहाल्ला वा थोरै समझदार हूँ भन्ठान्ने परेछ भनेचाहिँ भाषा–समूहको कुरा निकाल्ला; र कसैले जर्मनेली, इरानेली आदि समेतलाई समेटेर एकखाले प्रजाति समूहको रुपमा आर्यहरुको परिचय देला । तर यी कुनैपनि आर्यत्वका सही अर्थ होइनन् । ‘आर्य’ भनेको के हो र ‘अनार्य’ भनेको के हो भन्ने कुरा हामीले राम्ररी बुझ्नु जरुरी छ । किनकि यिनका अर्थमात्रै पनि राम्ररी बुझ्न सक्ने होभने हाम्रो राष्ट्रमा हाल उब्जाइएका धेरै खाले विवाद/भ्रमहरुको समाधान सहज हुनपुग्छ । 

सामान्य बुद्धिले पनि ठम्याउन सकिन्छकि ‘आर्य’ र ‘अनार्य’ विपरितार्थक शब्द हुन् । तर आर्यत्वको अर्थ रत्तिभर नबुझेका कतिपय व्यक्तिहरुले आर्य भन्नासाथ ‘मंगोल’को विपरितार्थक ठान्ने; अनि ‘अनार्य’ र ‘मंगोल’ शब्दहरुलाई एक–आपसमा समानार्थक शब्द जस्तो गलत प्रयोग गर्ने गरेको देखिन्छ । वस्तुतः अनार्य र मंगोल एक–अर्काका समानार्थक होइनन्; अनि आर्य र मंगोल शब्द एक–अर्काका विरोधी पनि होइनन् । त्यस्तै, बाहुन–क्षेत्री जति सबै ‘आर्य’ हुन्छन् भन्ने कुनै निश्चितता पनि छैन । बाहुन–क्षेत्री पनि अनार्य हुन सक्छन् र एउटा मंगोलियन पनि आर्य हुन सक्छ । जहाँ ‘मंगोल’ शब्द प्रजाति (race) वाचक हो भने ‘आर्य’चाहिँ प्रजातिवाचक होइन र यो संस्कारसँग सम्बन्धित छ । आर्यलाई जातिवाचक भन्ठान्नाले कुरो गडबड भएको छ । खासमा आर्य शब्द जातिवाचक हुँदैहोइन; यसलाई जातिवाचक बनाउने षडयन्त्र इसाईहरुको हो र त्यसमा कम्युनिस्टहरुले लागे–पुगेसम्म योगदान गरेका छन् ।

युरोपीय साहित्यमा उन्नाइसौं शताब्दीको मध्यतिरबाट मात्र ‘आर्य’ (Aryan) नामको कुनै जातिको चर्चा गर्न थालेका छन् । लास्सेन नामक व्यक्तिले सन् १८४७ मा History of Ancient India किताब छपाएका थिए र त्यही किताबमानै सबैभन्दा पहिलोपल्ट आर्य शब्दको गलत अर्थ लगाएर जातिको जामा लगाइएको हो । त्यसअघि संसारमै कहिँ–कतै कसैलेपनि आर्य शब्दलाई जाति–बोधक शब्दका रुपमा प्रयोग गरेकै थिएन । यसलाई विशेष गरेर लण्डनमा मिति ९।४।१८६६ सन्मा भएको ‘रोयल एशियाटिक सोसाइटी’को बैठकमा पश्चिमा इसाई ‘विद्वान’हरुद्वारा सर्वसम्मतिले जातिबाचक रुपमा प्रतिस्थापित गर्ने काम भएको हो । वैदिक धर्म, संस्कृति, भारतवर्षीय सभ्यता र ऐतिहासिक गौरवसँग इष्र्यालु पश्चिमा इसाईहरुले रोयल एशियाटिक सोसाइटी मार्फत् भ्रष्टीकरण गरिछाडे । मेकालेको शिक्षानीतिको मूल अभीष्ट पनि यही थियो । तिनीहरुको कपटपूर्ण कार्यको भारतवर्षीय विद्वानहरुले उत्तिखेरै प्रतिकार गर्न नसक्दा मिथ्या कुरा फैलँदै गयो र अहिले ‘आर्यत्व’लाई नबुझेर “फलानो आर्य र ढिस्कानो अनार्य” भन्ने जस्तो हुस्सुपनामा भुलेर मूर्खतापूर्ण विवाद भइरहेको छ । अहिले त यति विकृत र विडम्बनापूर्ण स्थिति छकि मान्छेहरु “आर्य भनेका हिन्दू बाहुन–क्षेत्री त हुन् नि” भनेर संकीर्ण अर्थ गर्दैछन् । अनि हिटलर जस्ता व्यक्ति पनि देखिए जसलेकि आर्यत्वलाई जातिय अहंकारका निमित्त समेत प्रयोग गरे । म्याक्समुलर नामक विद्वानले भाषा–तत्वसँग जोडे यसलाई । यद्यपि म्याक्समुलरको मनशाय पवित्र भएतापनि यसबाट पनि त्यो गल्ती सच्चिएन ।

रोथ आदि लेखक आर्य शब्द ‘अर्’ धातुबाट आएको भन्छन् । उनीहरुको भनाइ अनुसार कृषिवाचक अर् धातुबाट आर्य शब्द निष्पन्न भयो रे । कसैले त ‘अर्’लाई गति–अर्थक (गत्यर्थक) भनेर “आर्यहरु त घुमक्कड जातिका हुन्” भन्न समेत भ्याए । तर अचम्मको कुरो के छ भने जुन ‘अर्’ धातुको नाम बेचेर आर्य शब्दको दोहोलो काडियो, अर्थको अनर्थ लगाइयो —त्यही ‘अर्’ धातु संस्कृत कोषमा छँदैछैन । हुँदै नभएको धातु छ भनेर कीर्ते शब्दको आधारमा बाह्र–सत्ताइस अनर्थ निकाल्ने काम गर्न समेत भ्याए तिनीहरुले । जसरी पनि भारतवर्षमा फूट पैदा गराउने, हीनताबोध उमारिदिने र इतिहासको भ्रष्टीकरण गर्ने ध्याउन्ना रह्यो उनीहरुको ।

र हाम्रा निमित्त दुर्भाग्यको कुरा —उनीहरु सफल भए । कपटपूर्ण कार्यको भारतवर्षीय विद्वानहरुले उत्तिखेरै प्रतिकार गर्न नसक्दा मिथ्या कुरा फैलँदै गयो । इसाई तथा कम्युनिस्ट लगायतका ‘विद्वान’हरुका बुद्धि विलासमा छक्किएर “आर्य भनेको त यसो पो रहेछ” भनेर त्यै मिथ्या कुरामा विश्वस्त हुनु लाजमर्दो कुरो हो । अब हामीले चाहेमा आर्य शब्दको यथार्थ/वास्तविकता प्रष्ट पार्न नसकिने होइन । जसरी अर्काले “चिनीको स्वाद गुलियो हुन्छ” भनेर हाम्रा सामु हजारौंपल्ट भनिरहेतापनि आफैंले नचाखुञ्जेलसम्म त्यो ‘गुलियो’ हुनुलाई अनुभूत गर्न सकिँदैन, त्यसरीनै वैदिक संस्कृत वाङ्मयको अनुशीलन नगरी वैदिक शब्द ‘आर्य’को यथार्थता÷ वास्तविकता जानिँदैन । ‘आर्यत्व’ बुझ्न वेदको सहायतालेमात्र सकिन्छ ।

ईश्वरवाचक ‘अर्य’ शब्द (ऋग्वेद–१।८६।६) ‘ऋ गतौ’ धातुमा ‘अचोयत्’ गरेपछि ‘ऋहलोण्र्यत्’ सूत्रले (अष्टाध्यायी–३।१।१२४) ‘ण्यत्’ गर्नाले निष्पन्न भएको हो । यो ईश्वरवाचक ‘अर्य’ शब्दमा नै ‘तस्यापत्यम्’ (अष्टाध्यायी–४।१।९२) सूत्रले ‘अण्’ प्रत्यय लाग्नाले ‘आर्य’ पद निष्पन्न भयो । यी जम्मै कुराको विवेचना गर्दा आर्य भनेको ईश्वरपुत्र, श्रेष्ठ, उत्तम गुणयुक्त, सद्गुण परिपूर्ण आदि हो भन्ने स्पष्ट हुन आउँछ । “कर्तव्यमाचरन् काममकर्तव्य मनाचरम्, तिष्ठति प्राकृताचारे स तु आर्य इति आर्य इति स्मृतः ।।” श्लोकले यसैलाई प्रष्ट्याउँछ । यी सबै कुराले आर्य भनेको बानीबेहोरा एवं धारणासँग सम्बन्धित छ भन्ने प्रमाणित हुन्छ । वेदका आधिकारिक भाष्यकार सायणाचार्यले विभिन्न स्थानमा आर्यको अर्थ गर्दा कतैपनि जातिबोधक अर्थ गरेका छैनन् ।

अम्बेडकरले ऋग्वेदका पाना–पाना पढेर गणना गर्दा ‘अर्य’ शब्द ८८ (अठासी) स्थानमा र ‘आर्य’ शब्द ३१ (एकतीस) स्थानमा भेटे; र कतैपनि यी जातिवाचक भएको पाएनन् । यी तमाम सत्य तथ्य विपरित आर्य शब्दलाई कुनै एउटा जात वा प्रजाति भनिइनु पटमुख्र्याइँ हो । हामी एउटा उदाहरण हेरौं । 

वेदमा भनिएको छ— “कृण्वन्तो विश्वमार्यम्” (ऋग्वेद–९।६३।५) अर्थात् सारा विश्वलाई आर्य बनाऊ । हामीले माथि विवेचना गरेझैं आर्यत्व संस्कार, बानीबेहोरा, धारणासँग सम्बन्धित भएको खण्डमा “विश्वलाई आर्य बनाऊ” भन्दाखेरीमा सबैको नराम्रो÷खराब संस्कार, बानीबेहोरा, धारणा हटाइदिएपछि सबैलाई आर्य बनाउन सकिने हुन्छ; र कामकुरो मिल्छ पनि । यदि हिन्दू बनाऊ, वा बौद्ध बनाऊ, शिख बनाऊ, वा इसाई बनाऊ, वा मुस्लिम बनाऊ भनेको भए अहिले विभिन्न मिसनरीहरुले गरेझैं संस्कारान्तरणको खेती गरे पुग्दो हो । तर यदि आर्य भनेको बाहुन–क्षेत्री जस्ता चुच्चा नाके हो भने के अर्थ आयो त विश्वलाई आर्य बनाऊ अर्थात् “कृण्वन्तो विश्वमार्यम्” सन्देशको ! के यहीकि नेप्टो नाकलाई सनासाले तानेर चुच्चो पार्ने ? अफ्रिकाका काला मानिसहरुलाई बार्निस घसेर रंग फेर्ने कि ? चीनका होचा प्रजातिलाई दुईपट्टिबाट तानेर अग्ल्याउने ? —के अब सारा विश्वलाई आर्य यसरीनै बनाउने ? यसरी छर्लङ्ग हुनआउँछकि बाहुन–क्षेत्री जस्ता चुच्चो नाक हुनेहरु आर्य र मंगोलियन जस्ता थेप्चो नाक हुनेहरु अनार्य भन्नु मुर्खतापूर्ण, बेतुके, पुङ्माङे, हावादारी हो । आर्य र अनार्य नाकको किसिमले छुट्टिने कुरो होइन; आर्य र अनार्य छालाको रंग हेरेर खुट्टिने तत्व पनि होइन । आर्य भन्ने जात हुँदैन र अनार्य भन्ने जात पनि हुँदैन । वस्तुतः आर्यत्व/अनार्यत्व एउटा संस्कार हो । संस्कार सपारेर अनार्य पनि आर्य बन्न सक्छ; अनि संस्कार बिग्रेको खण्डमा आर्य पनि अनार्य हुन्छ । अस्तु ।

(स्पेसटाइम दैनिक, वर्ष २ अंक १८१, वि.सं. २०५९ बैशाख २१ शनिवार, पेज नं. ६ मा प्रकाशित)

पुरा पढ्नुहोस..

यदी हाम्रो देश युद्धसामाग्री उत्पादक देश हुन्थ्यो भने

यदी हाम्रो देश प्रमुख युद्धसामाग्री उत्पादक देश मध्ये एक हुन्थ्यो भने, हाम्रो देशको आर्थिक उन्नतीका लागि धेरै भन्दा धेरै युद्ध सामाग्रीको बिक्रि वितरण हुनु आवश्याक हुन्थ्यो । यसका लागि बजारमा हाम्रो देशमा उत्पादित युद्धसामाग्रीको माग बेजोड हुनु आवश्यक हुन्थ्यो । युद्ध सामाग्रीको प्रयोग गुच्चा खेल्न त गरिन्न, युद्ध गर्नमा गरिन्छ । तेसैले हाम्रो देशको उत्पादनको माग बढ्न र तिनले बजार पाउन ठाउँ ठाउँमा युद्ध भैरहनु अनिवार्य हुन्थ्यो । हाम्रो उत्पादन हाम्रो आफ्नै देश भित्र भन्दा अरूनै देशमा प्रयोग हुनु आर्थिक, सामाजिक आदि हरेक दृष्टिकोणले उपयुक्त हुन्थ्यो त भनिरहनु नपर्ला ।

आधुनिक युद्दसामाग्री उत्पादन हुँदै 

अर्को कुरो अन्य देशले उत्पादन गर्ने सामानहरूको प्रयोग हाम्रो देशवासीले गर्न ति देशबाट ति सामान हामिले किन्नु पर्ने हुन्थ्यो। उदाहरणको लागि तेल (डिजेल, पेट्रोल आदि ) 'लाई नै लिऔं । हाम्रो देशमा खपत गरिने तेल बिदेशीसँग किन्नु पर्ने हुन्थ्यो । हाम्रो देशलाई ब्यापार घाटाबाट जोगाउन त्यो तेल किन्दा दिएको पैसा सो देशलाई हाम्रो देशमा उत्पादित युद्धसामाग्री किन्न बाध्य परेर फिर्ता गराउनु सबैभन्दा उत्तम उपाय हुन्थ्यो । ब्यापार घाटा खानु कुनै पनि देशको अर्थतन्त्रको लागि भयंकर खतरनाक हुन्छ पनि मैले भनीरहनु नपर्ला !

कुरो रह्यो : विश्वका धेरै भन्दा धेरै ठाउँमा युद्ध कसरी पार्ने ? युद्धको लागि अतिवादी असहिष्णु जमात चाहिन्थ्यो । अतिवादी विचारले दिमाग भुटेर फरक बिचार राख्नेलाई मार्न र परेको खण्डमा मर्न तयार जमातको उत्पादन गर्नु हाम्रो देशको अर्थतन्त्रको लागि अत्यावश्यक हुन आउँथ्यो । यो काम खाशै गाह्रो चाहिँ हुने थिएन । बर्तमान विश्वमा लडाइँ झगडा गर्नको लागि अनगिन्ति फरक विचारहरू उपलब्ध छन् ! प्रजातन्त्र, पुँजीवाद, समाजवाद, साम्यवाद आदी जस्ता विचार त हाम्रा आफ्नै विद्वानहरूले उत्पादन गरेर विश्वभर सप्लाई गरिसकेकै छन् । हाम्रा गुप्त दुतहरूले संसारभर यी फरक फरक विचारको फरक फरक तरिकाले प्रबर्द्धन पनि गरिरहेकै छन् । विभिन्न् फरक धर्महरू पनि संसारै भरी उपलब्ध छन् । फरक संस्कार, फरक राष्ट्रियता, फरक भाषा आदि आदि फरकपन कति कति ! अव यी फरकपनलाई उछालेर तेसका सदस्यहरूलाई अर्को समूहको सदस्य जहाँ भेट्यो मारीहाल्न र आफ्नो समूहको सदस्यको रक्षाको लागि हाँसी हाँसी मर्न तयार पार्ने काम मात्र बाँकी हो । यो काम फत्ते गर्न हाम्रा देशका चतुर गुप्तदुतहरूलाई कुनै ठूलो कुरो हुने थिएन ।

यहाँसम्म त युद्धसामाग्रीको बजार बिस्तार गर्नको लागि गरिन्थ्यो, तर यतिमै हाम्रो देशमा उत्पादित युद्धसामाग्री खुरु खुरु बिक्छन भन्ने ग्यारेन्टी चाहिँ हुने थिएन । मानौं हामीले युद्ध पार्न सफल भइयो र ठाउँ ठाउँमा काटमार पनि शुरू भयो ! तर काटमार हाम्रो देशमा उत्पादित हतियारको प्रयोग  विना नै पनि त हुनसक्थ्यो ! पुराना जमानाका काटमारमा प्रयोग हुने सामाग्री त प्राय जुनै देशमा पनि उत्पादन हुन्छन । आधुनिक नरसंहारका सामाग्री कै लागि पनि अन्य खेलाडी देशहरू हाम्रो देशले सृजना गरेको बजार हडप्न निस्कन सक्ने थिए ।

तर के तपाई हाम्रा देशका ठालूहरू लाटा छन भन्ने ठान्नुहुन्छ ? तेसो हुन कदापी दिइन्नथ्यो । मानवअधिकारवाद र आतंकवाद जस्ता हाम्रा जिनियस माइण्डहरूले उत्पादन गरेका गफ छैनन ? हाम्रो देशमा उत्पादित युद्ध सामाग्रीको बजार शुरक्षा गर्न भर्खर उल्लेखित दुवै वादहरूको हाम्रो आफ्नै तरिकाले भरपुर उपयोग गरिन्थ्यो । हाम्रो देशमा उत्पादित सामाग्रीको प्रयोग बिना गरिने काटमारमा मानवअधिकारको हनन भयो भन्ने थिए हाम्रा देशका प्रशासक र राजनीतिज्ञहरूले । सकेसम्म अन्य देशलाई युद्धसामाग्री उत्पादन नै गर्न दिइन्नथ्यो । हाल रहेका उत्पादकहरूमा हाम्रा बन्धुराष्ट्र बाहेकका उत्पादकको सामाग्री किन्नेहरूलाई आतंककारी भनिने थियो । हाम्रो र हाम्रो बन्दुराष्ट्रहरूद्वारा उत्पादित युद्धसामाग्री लिने र बदलामा तेल दिने देश (उदाहरणको लागि साउदी अरेविया) जस्तै नर्क भए पनि प्रजातान्त्रिक मानिदिने थियौं हामी । अन्य उत्पादकको किन्ने वा नकिन्नेलाई अधिनायकवादी भन्ने र बिद्रोही (जसलाई हामी प्रजातान्त्रिक शक्ति अर्थात प्रो डेमोक्रेटिक फोर्स भन्ने थियौं) खडा गरि ति देशमा बिग्रह काटमार पारिदिने थियौं । यी सव हाम्रा प्रोपागान्डाहरूलाई सत्य-तथ्य सावित गर्न विश्वका अधिकतम आम सञ्चारका साधनहरू हाम्रै आधिपत्यमा रहेका हुने थिए । कुनै देशको सरकारले हाम्रो देशमा उत्पादित युद्धसामाग्री नकिने, त्यो देशमा हामीले उत्पादन गरेका बिद्रोहीले सर्वसाधारणको पैसा लुटेर भए पनि हाम्रा सामाग्री र सेवा किन्ने थिए ।

लेखक : टेडे जेठो

पहिलो पटक टेडे जेठाको ब्लगमा Oct 2, 2014 @ 21:45 मा प्रकाशित

पुरा पढ्नुहोस..

आर्य विरूद्द सामिती (Semites Vs Aryans)

वर्तमान विश्वका सबै प्रमूख सामाजिक द्वन्द र लडाईहरूको मुख्य कारक : आर्य विरूद्द सामिती  

The one and only root cause of all the notable political conflicts of the present world human society : Semites Vs Aryans.

पुरा पढ्नुहोस..

भारत शब्दभित्र लुकेको अंग्रेजको कपट

सम्पूर्ण आदरणीय नेपालीहरुमा क्रान्तिकारी प्रणाम !


म आज यहाँहरू समक्ष गोर्खा राज्य अर्थात नेपालका सबै ठालूहरूलाई थाहा भएको तर सार्वजनिकरुपमा बोल्न भने आजसम्म कसैले पनि आँट नगरेको एउटा तथ्यगत पोल खोल्न जाँदैछु । यो पोलको केहि अंश हाम्रो पार्टीका कार्यकर्ताहरूको माध्यामबाट हजुरहरू समक्ष पहिले नै आइपुगेको भए दोहोर्याएर पढिदिनु भएकोमा धन्याबाद टक्र्याउँछु ।

भारत नामले चिनिने हिन्दुस्थान

सन् १६०० तिर अंग्रेजले „हातमा राइफल र साथमा बाइबल“ बोकेर हाम्रो पवित्र आर्यभूमि भारतबर्षमा तिनका अपवित्र बुठ बजारेका र तिनैलाई भारतबर्षबाट खेद्नको लागि तिब्र गठनको प्रक्रियामा रहेको गोर्खा राज्यसँग सन् १८१४ बाट आमने-सामनेको भिडन्त शुरू भएको कुरा यहाँहरू सबैलाई अवगतै छ । त्यो आमने सामनेको भिडन्त „सूगौली सन्धि“ नाम राखिएको सन्धिद्वारा समापन गरिएको थियो । तर बास्तवमा त्यो सन्धिले सम्पूर्ण युद्द समापन गरेको नभएर केवल सतहमा देखिने आमने-सामनेको भिडन्तको मात्र समापन गरेको थियो । उक्त सन्धि यता आजसम्म सोही अंग्रेज-गोर्खा सतहमै देखिने आमने-सामनेको भिडन्तबाट सतहमा नदेखिने शितयुद्द तवरको भित्री दाउपेचका रुपमा जारी छ ।

यो अवधिमा हामी गोर्खा राज्यका जनताले चरम आर्थिक गरिवी सहेरै भए पनि अंग्रेजहरूलाई तिनको हातको राइफल सहित भारतबर्षबाट फिर्ता पठाउन सफल भएका छौं । तिनीहरू हामी भारतबर्षका जनतालाई पनि संयुक्त राज्य अमेरिकाका रेड इन्डियन जस्तै नष्ट गरी तेहाँ जस्तै खैरामान्छेहरूको हालीमुहाली चलाउन चाहन्थे, जसमा उनीहरू सफल नभएको कुरा हजुरहरू समक्ष प्रष्ट नै छ ।  तर तिनले साथमा ल्याएको बाइबल, कुसंस्कार, कुभाषा आदि र तिनले तिनको सेवा गर्न कुसंस्कृत र असभ्य पारेका हाम्रा आर्य मित्रजनहरू भने अझै पनि हाम्रो पवित्र आर्यभूमी भारतबर्षमै रहेका छन् । यी सबै कुसंस्कारहरूलाई उल्ट्याएर हाम्रो आर्य सुसंस्कार पुनर्स्थापित नगरी गरिने आर्थिक बिकास केवल गरिव बिध्वानले पालेको गोरूको तुलनामा धनी मुर्खको गोरू केहि मोटो-घाटो देखिए तरहको मात्र हुनेछ । र अंग्रेजले कुसंस्कृत पारेका हाम्रा आर्य मित्रहरूलाई फेरी फेरी पनि सुसंस्कृत पार्ने अभिभारा पनि हामी गोर्खाली अर्थात नेपालीकै हो । आज यहाँ मैले खोल्न लागेको पोल भने केवल एउटा शब्दको बारेमा हो । त्यो शब्द हो „भारत“ !

'भारत' शब्दको अर्थ 'ज्ञानप्रेमी' हुन्छ । मतलव भारत शब्दको नामले ठाउँ होइन ब्याक्ति जनाउँदछ । ज्ञानप्रेमी अर्थात भारतहरू बसेको भूमीलाई नै भारतबर्ष भनिएको हो । उदाहरणको लागि भारद्वाज ऋषि एक ज्ञानप्रेमी अर्थात एक भारत थिए । पृथ्वीनारायण शाहको गोत्र पनि गोत्रहत्याको पाप कटाउनका लागि काशी गई काश्याप भएँ भन्नु अगाडि भारद्वाज नै थियो । यसको मतलव उनी ऋषि भारद्वाजका सन्तति थिए । यसरी पृथ्वीनारायण शाह एक भारतका सन्तान अर्थात एक भारत थिए र कहिलै कुनै दुस्मनको कब्जामा नपरेको राज्य पनि यिनै भारतले राज गरेको राज्य मात्र हो । तेसैले असली भारत अर्थात असली ज्ञानप्रेमीको राज्य आजको गोर्खा अर्थात नेपाल भनिने राज्य मात्र हो भने अंग्रेजले भारतबर्षमा आफू टिक्न नसक्ने निधो भएपछी जाँदा-जाँदै हाम्रो अस्थित्व पनि नष्ट गरिदिने हेतुले निर्माण गरेर भारत नाम राखेको देश केवल हिन्दुस्तान हो । त्यो हिन्दुस्तान जसरी हाल नक्कली लुम्बिनी निर्माण गर्ने कोशिस हुँदैछ, तेसरी नै हाम्रो सम्पूर्ण पुर्ख्यौली हडप्न तयार पारिएको नक्कली भारत हो भने असली भारतको राज्य  हाम्रो गोर्खा अर्थात नेपाल राज्य हो ।

हाल नेपाललाई धर्म निरपेक्ष बनाउनु पर्छ भन्नु पनि यही पुर्ख्यौली हडप्ने नीति अनुसार हिन्दु संस्कार जस्तो हाम्रो अमूल्य पुर्ख्यौली हामीबाट खोसेर हिन्दुस्तानको एकलौटी पारिदिने षड्यन्त्रमा आधारित छ । पश्चिमा शैक्षिक संस्था र सञ्चारमाध्यामहरू अहिल देखी नै ६०% पनि हिन्दु नरहेको हिन्दुस्तानलाई ८०%  हिन्दु रहेको र ९२% भन्दा बढी हिन्दु रहेको नेपाललाई भने केवल ७०% मात्र भनेर हल्ला मच्चाउनमा तल्लिन छन् ।

आजसम्म अन्जानबस उक्त हिन्दुस्तानलाई भारत भन्नेहरूलाई अव उप्रान्त सो नगर्न हाम्रो पार्टी बिनम्र अनुरोध गर्दछ । यो अनुरोधका वावजुद पनि हिन्दुस्तानलाई हिन्दुस्तान नभनेर भारत का भारत रटान लगाउनेहरूलाई भने अंग्रेजकै पाल्तु रहेछन भनेर चिनिने छ र सोहि अनुसार बौद्धिक र आवश्यक परे भौतिक कारवाही सम्म गरिने जानकारी गराइन्छ ।


धैर्यता पुर्वक पढिदिनु भएकोमा हार्दिक धन्याबाद !
राता आर्यजन पार्टी भारतबर्ष (रुवीवादी)

पुरा पढ्नुहोस..

रुबिवाद (❤) के हो ? प्रारम्भिक रेखांकन ।

असली गोर्खाली (The Real Gurkhas) नामको बौद्दिक सेनाका लागि रुबिवादको प्रारम्भिक रेखांकन
                                                                                                            (Jena, Germany, 11.01.2014)

मानव (Homo Sapiens Sapiens छोटकरीमा HSS) नाम दिईएको जीवले ब्रह्माण्डको पृथ्वी नाम दिईएको ग्रहमा अन्य थुप्रै जीवहरूका साथ आफ्नो भौतिक अस्थित्व जनाउँछ । रुबिवादमा "हामी" भन्नाले यही मानव (HSS) भनेर बुझ्नु पर्छ । यो HSS जीव Two Dimensional Space `मा आफ्ना पाँच इन्द्रिय (आँखा, कान, नाक, जिब्रो र छाला)`का सहायताले आफ्नो अस्थित्व रहेको वातावरणबाट सूचनाहरू ग्रहण गर्दछ र  समयको नेपाली मापन अनुसार बिक्रम सम्बत ... महिना ... गते... बार ... बजे... मिनेट ... र सेकेण्ड ... मा अवस्थित छ । (कैफियत: खालि छाडिएको ठाउँले यो स्क्रिप्ट पढ्दै गरेको बर्तमान समय जनाउँछ)

हामी मानवले ब्रह्माण्डमा हालसम्म पत्ता लगाएका अन्य सबै जीव या प्राणीहरू भन्दा हामी सचेत छौं भन्ने रुबिवादको दावी हो । चेतनाको मात्राका हिसावले बाहेक अन्य कुनैपनि दृष्टिकोणमा हामी मानवले पृथ्वीका अन्य प्राणी या जीवलाई होच्याउनु, हेलाहाँ गर्नु वा हामीभन्दा तुच्छ, सानो, तल्लो दर्जाको इत्यादि मान्नु पर्ने कुनै कारण छैनन । सचेत भन्नाले चेतनाको स्तर बुझ्नुपर्छ र चेतना (Consciousness)`को परिभाषा तथा मापन भौतिक विज्ञान (Empirical Science)´हरूको सहायताले गरिन्छ । चेतनाको स्तर हामी र अन्य जीवमा मात्र असमान रुपले वितरित रहेको नभई हामी-हामी (HSS)`हरूकै बीचमा पनि फरक-फरक मात्रामा वितरित छ । हामी अन्य जीव भन्दा सचेत छौं भन्ने मान्याता अनुसार पृथ्वीको स्वामित्व र नियन्त्रण हामीले लिए जसरीनै सम्पूर्ण मानव समाजको स्वामित्व र नियन्त्रण पनि सबैभन्दा सचेत मानव वा मानव समूहले लिनुपर्छ भन्ने रुबिवादको तार्किक निष्कर्ष हो ।

हामी अन्य प्राणी या जीव भन्दा सचेत मानिएता पनि हामीले हामीसँग रहेका सम्पूर्ण प्रश्नहरूको उत्तर पत्ता लगाईसकेका छैनौ । मुख्य रुपमा सिधै वा कुनै प्रबिधिको माध्यामबाट हाम्रा पाँच इन्द्रियहरूले अनुभव गरी हाम्रो मस्तिष्कलाई सूचित गर्न सक्ने पारिएका उत्तरहरू समेटेर विज्ञान बनेको छ भने नसकिने उत्तरहरूलाई कुनै अमुर्त तत्व (Big Bang, Black Hole, God etc. )`को सहाराले व्याख्या गर्ने जमर्को गरिएको छ । यी उत्तरहरूको संगालो अर्थात विज्ञानलाई मुख्य रुपामा भौतिक विज्ञान  (Empirical Science) र अध्यात्म विज्ञान (Spiritual Science)´मा  बर्गीकरण गर्न सकिन्छ । भौतिक विज्ञानमा ब्रह्माण्डको उत्पति  सम्बन्धी प्रश्नको उत्तर Big Bang Theory`को सहाराले दिइन्छ भने अध्यात्म विज्ञानमा कुनै अमुक शक्ति, जसलाई प्राय भगवान (God) भनिन्छ, `ले सबै कुराको निर्माण (शृष्टि), संरक्षण, नियन्त्रण आदि गर्दछ भनिन्छ । रुबिवाद भौतिक विज्ञानले अझैसम्म उत्तर नदिएका प्रश्नहरूको उत्तरका लागि मात्र अध्यात्म विज्ञानको सहारा लिन्छ । 

भौतिक विज्ञानमा ब्रह्माण्डको उत्पति सम्बन्धी उत्तरका लागि Big Bang Theory र जीवहरूको बिकास सम्बन्धी प्रश्नहरूको उत्तरका लागि Evolution Theory तत्काल उपलब्ध सिद्दान्तहरूमा सबैभन्दा विश्वासिलो ब्याख्या गर्ने सिद्दान्तहरू भएकाले रुबिवाद हाललाई (यी भन्दा विश्वासिलो व्याख्या गर्ने नयाँ सिद्धान्तहरू बजारमा नआउन्जेलका लागि) यिनै दुई सिद्धान्तहरूमा उभिएर संसार हेर्दछ । यसरी यहाँ उभिएर संसार हेर्दा रुबिवादमा भगवानको अस्थित्व र महत्व केवल Big Bang हुनु भन्दा पहिलेको सुन्यतामा मात्र आवश्यक हुन्छ । Big Bang पछिका भौतिक बिज्ञानले व्याख्या गरिसकेका फेनोमेनहरूको व्याख्यामा कुनैपनि प्रकारको भगवानको उपस्थितिलाई रुबिवाद केवल रुढिवाद मान्दछ । तर समस्याहरूको समाधानका लागि भौतिक विज्ञानले उपयोगी ठानेका कुराहरूमा भने रुबिवाद रुढिवादको पनि प्रयोग गर्ने पक्षमा छ । एउटा अतिनै महत्वपूर्ण  पक्ष: रुबिवाद विश्वास  केहिमा गर्दैन, केवल समस्याहरूको पहिचान  गर्छ र त्यो समस्या समाधानका लागि जे सबैभन्दा उपयुक्त  देख्दछ त्यसैको प्रयोग  मात्र गर्दछ । प्रयोग भन्नाले सदुपयोग हो र कस्तो प्रयोग सदुपयोग र कस्तो प्रयोग दुरुपयोग भन्ने निर्धारण भौतिक विज्ञानको सहायताले गरिन्छ ।

रुबिवाद हाल प्रचलनमा रहेका बिचारहरूलाई बर्गीकारण गरी बिटो बाँध्ने प्रणाली (मार्क्सवाद, लेलिनवाद, साम्यवाद, महिलावाद, समाजवाद, अध्यात्मवाद, माओवाद, गान्धिवाद आदि रुबिवाद र रुबिवादले भनेको रुढिवाद बाहेकका अन्य सबै वादका रुपमा बिटो बाँधिएका बिटाहरू)`लाई पूर्णरुपमा खारेज गर्दछ । ति सबै बिटाहरू फुकाएर फेरी नयाँ तरिका र नयाँ मापदण्ड अनुसार नयाँ बिटाहरू बाँधिनु र हरेक बिटोमा पुराना सबै लेवलहरू निषेध गरी नयाँ लेवलहरू टाँसिनु जरूरी छ । (उदाहरणको लागि हाल मार्क्सवाद भनिने बिचारको बिटो जर्मनीका कार्ल मार्क्स नामक विध्वानले उनका बिभिन्न अग्रज मानव विध्वानहरूका बिचारहरूबाट केहि खास-खास अंश झिकी बाँधेको नयाँ बिटो थियो, जसलाई हिँजोआज मुख्य रुपले इसाईहरू धान रोप्नु अगाडि खन-जोत गरि खेत सम्याइए जसरी नै गैह्र इसाई समाजको इसाईकारण गर्नु अगाडि सामान्य जनताको सोच्ने शैली सम्याउनको लागि प्रयोग गर्ने गर्दछन्  ।  यो बिटो र यसबाट पलाएका सबै हाँगाहरूलाई समग्रमा कम्युनिष्ट रिलिजन  भन्नु उचित हुन्छ । अन्य रिलिजन भन्दा यो रिलिजनको मानव सभ्यतामा एउटा छुट्टै र विशिष्ट स्थान रहेको छ । किनकी कम्युनिष्ट रिलिजनले अन्य रिलिजनले जसरी अदृश्य, अमुक र आध्यात्मिक भगवानको सट्टा ति आध्यात्मिक भगवानको प्रतिनिधि रहेको दावी गर्ने पादरी र पूजारी जस्ता दृश्य, मुक र भौतिक मानवको सेवा गर्दछ । यो धर्मका प्रथम प्रोफेट कार्ल मार्क्स हुन् भने यसका स्वर्ग साम्यवाद र नर्क पुँजीवाद रहेका छन् ।)

पूर्वीय सभ्यता र पश्चिमी सभ्यता भनेर गरिने बर्गीकरणमा रुबिवाद लुटेराहरूको स्वार्थी र चलाखीपूर्ण जाल-झेल देख्दछ । उपयोगी र राम्रा कुराजति बटुलेर हामी पश्चिमका मान्छेहरूको सभ्यता अर्थात पश्चिमी सभ्यता  भन्ने र फोहोर तथा वकवास कुरा जति थुप्रो लगाएर तिमी पुर्विया मान्छेहरूको सभ्यता अर्थात पूर्वीय सभ्याता भन्ने घटिया मान्छेहरूको लुटेरा नीति  हो । यो लुटेरा नीतिलाई सघाउनेहरू र पूर्वीय सभ्यता र पश्चिमी सभ्यता जस्तो अतिनै निकृष्ट सोचको पक्षमा रहने सबै मानवहरू फटाहा र फटाहाका ज्यालादारी गर्ने कामदारहरू हुन् ! हामी मानवहरूमा पूर्वीय सभ्यता र पश्चिमी सभ्यता भन्ने काँही कतै छैन । छन त केवल पृथ्वीको पश्चिमी क्षेत्रमा बस्ने मानवहरू र पृथ्वीको पूर्वीय क्षेत्रमा बस्ने मानवहरू मात्र छन् । सभ्यताका हिसावले केवल एक मानव सभ्यता  छ र त्यो मानव सभ्यताको पहिलो व्यवस्थित शुरुवात संस्कृतमा सिन्धू, अंग्रेजीमा Indus र इरानीमा हिन्दू  भनिने नदिको किनार वरीपरीबाट भएको थियो, जसलाई Indus Valley Civilization, सिन्धू उपत्यकाको सभ्यता अर्थात हिन्दू नदि किनारको सभ्यता  भन्ने गरिन्छ । मानव सभ्यता यही सभ्यता निवासी ब्यापारीहरूको प्रभावले मिश्रको अर्थात इजिप्टको निल नदि (Nile River) र चीनको एल्लो रिभर (Huáng Hé) तिर हुँदै संसारभर फैलिएको हो । उल्लेखित दुवै मिश्र र चीनका सभ्यताहरूले सभ्यताको मूल नक्कल सिन्धू अर्थात हिन्दू सभ्यताबाटै गरेका भए पनि रुबिवाद मिश्र नदि सभ्यता र एल्लो रिभर सभ्यतालाई आफैमा सम्प्रभू सभ्यताहरू मान्दछ । तर मिश्रको सभ्यतालाई पहिलो बिकशित सभ्यता भन्नेहरू भने फटाहाहरू र तिनका ज्यालादारी गर्ने नोकरहरूनै हुन् ! मिश्रको सभ्यतालाई पहिलो भनेर कालोलाई सेतो सावित गर्ने यहुदीहरूको सयौं बर्ष पुरानो लुटेरा रणनीति हो भने पश्चिमी भनिने शिक्षामा थुप्रै यस्ता यहुदीका झुटहरू बढो चलाखीपूर्ण तरिकाले मिसाइएको छ ।

हाल पृथ्वीमा रहेका देशहरू केवल अलग-अलग सम्प्रभूताहरू मात्र हुन् । अप्रत्यक्ष रुपमा यी सम्प्रभूताहरूको निर्माण, संरक्षण र आवश्यक पर्दा नियन्त्रण इसाईको चर्च, मुस्लिमको मोस्क, हिन्दुको मन्दिर, यहुदीको सिनागोग आदिले एकल वा संयुक्तरुपमा गर्ने गर्दछन् । हाल पृथ्वीमा पूर्णरुपमा हिन्दू मन्दिरले मात्र निर्माण, नियन्त्रण र संरक्षण गरेको  सम्प्रभूताको नियन्त्रणमा केवल पृथ्वीको हाल नेपाल नाम दिईएको भू-भाग र यहाँ बसोबास गर्ने जनता मात्र बाँकी रहेका छन् । हिन्दूस्तान (जसलाई फटाहा र तिनका ज्यालादारी गर्नेहरू 'भारत' भन्ने गर्दछन) इसाईको चर्चद्वारा निर्मित र इसाईको चर्च र हिन्दू मन्दिरको संयुक्त संरक्षणमा रहेको छ भने पाकिस्तान इसाईको चर्च निर्मित र इसाईको चर्च र मुस्लिमको मोस्कद्वारा संयुक्तरुपामा संरक्षित छ । बंगलादेश हिन्दूस्तान नियन्त्रण गर्ने  सम्प्रभूताले निर्माण र पाकिस्तान नियन्त्रण गर्ने  सम्प्रभूताले संरक्षण गरेको  सम्प्रभूता हो । यसरी नेपाल नाम राखिएको देश नियन्त्रण र संचालन गर्ने सम्प्रभूता मात्र सिन्धू सभ्यता अर्थात हिन्दू सभ्यताको एकल बैध सन्तति  सम्प्रभूता हो । त्यसैले हाल नेपाल  नाम  राखिएको भूमि  मात्र  संसारको  सबैभन्दा सचेत र सबैभन्दा पुरानो सभ्यताको  एक्लो बैध केन्द्रबिन्दु हो  र अवको नयाँ विश्व मानव समाजको अगुवाई गर्ने  सम्प्रभूता पनि यही सम्प्रभुता हो । (कैफियत : बौद्धहरू हिन्दूकै बिद्रोही हाँगो रहेकाले बौद्ध गुम्बा निर्मित र संरक्षित सम्प्रभूताहरूलाई रुबिवाद सिन्धू अर्थात हिन्दू सभ्यताकै बिद्रोही बहिनी सभ्यताका रुपमा स्वीकार्दछ । चिनमा शक्तिशाली मानव समूहले अन्य मानव समूहलाई पंगु बनाई तिनका मस्तिष्क कब्जा गर्नका लागि उत्पादन गरिएको साम्यवाद (Communism) `प्रयोग गरी युरोपका इसाई गिर्जाघर र अमेरिकी गुप्तचर संस्थाहरूद्वारा संरक्षित माओ-त्से-तुङ्गले  तेहाँको पुरानो सभ्यता पूर्ण रुपमा नष्ट गरिदियो । अहिलेको चीनको मुख्य भू-भाग र तेहाँ बसोबास गर्ने जनतामाथि नियन्त्रण राख्ने सम्प्रभूता आफ्नो नियन्त्रणमा रहेका जनताहरूको आध्यात्मिक शान्तिको लागि ईसाईत्वको नभएर बुद्धत्वको प्रयोग गर्न चाहन्छ, जुन रुबिवादलाई स्वागतयोग्य छ ।)

सिन्धू अर्थात हिन्दू सभ्यताका बैध सन्ततिको सम्पूर्ण पुर्ख्यौली  खोस्न र मानव नैतिकता तथा बैधानिकतामा  मिश्र सभ्यताका सन्ततिहरूको स्वामित्व कायम गर्न मिश्र सभ्यताका फटाहा सन्ततिहरू  लामो समयदेखी लागि परेका भएता पनि सिन्धू सभ्यताका बैध सन्ततिहरूले सङ्गठित र शसक्तरुपमा प्रतिकार नगरी भाग्दै रहे । सिन्धू अर्थात हिन्दू सभ्यताका सन्ततिहरू स्वभावत: शान्तिप्रिय रहेकाले मिश्र सभ्यताका हिंस्रक सन्ततिहरू (मुख्य गरि मिश्र सभ्यताका इसाईत्व, इस्लाम र कम्युनिजममा आस्था राख्ने समूह)`को कडा  र हिंसात्मक प्रतिकार नगरी केवल आत्मरक्षाको लागि पर्याप्त हिंसाको मात्र प्रयोग गर्दै हिमालय पर्वत शृंखलाको काखमा नेपाल नाम राखिएको सानो भू-भागमा खुम्चिएर बाँचे । यो शान्तिप्रियतालाई हिंस्रक, चोर र डाँका स्वभावका मिश्र सभ्याताका सन्ततिहरूले अचेत र तेश्रो दर्जाका मानवका रुपमा व्याख्या गरे । लुटेरा र हिंस्रक मानव या मानव समूहसँग साधू र शान्तिप्रिय मानव या मानव समूहको तुलनामा केहि बढी धन र केहि खतरनाक हतियार रहनु मनासिव र विज्ञानसम्मत कुरा हो । तर तिनले आफ्नो लुटेको धन र लुट्न विकास गरिएका सेना तथा हतियार माथि अजङ्गको घमण्ड गर्दै शान्तिप्रिय र विध्वान सिन्धू सभ्यताका सन्ततिहरूको खिल्ली उँडाई नै रहे । खिल्ली गर्नुले मात्र नपुगेर तिनले यो या त्यो बहानामा सिन्धू सभ्यताको एकमात्र बैध नेपाल नाम राखिएको सन्तति सम्प्रभुता माथि निरन्तर एकोहोरो हमला जारीनै राखे । नेपाली भनिने अत्याधिक सहनशील र सहिष्णु सिन्धू सभ्यताका एकल बैध सन्तति मानव समूहले यी सबै ज्यादती र हेपाहा प्रवृत्तीहरूलाई अनावश्यक ठूलो रक्तपात ननिम्तियोस भन्नाका खाँतिर चुपचाप अबुझ जस्तो बनी सहीनैरहे । तर जव नेपालको संबिधानबाटै हिन्दूराज्य मेटाउने र सिन्धूत्वसँग गाँसिएका सबै चिनोहरू मेटाई आफूले निर्माण र संरक्षण गरेको हिन्दूस्तानलाई नै सिन्धूराज्य रहेको भ्रम स्थापित गर्ने चेष्टा गर्न थालियो, सिन्धू सभ्यताको बैध सन्तति गोर्खाली अर्थात नेपालीहरूको धैर्यता टुट्यो । 

अव पनि शान्तिप्रिय बनेर बस्दा सिन्धू अर्थात हिन्दू सभ्यताको बैध सम्प्रभूता कोही पनि बाँकी नरही यो सभ्यता नै पूर्णरूपमा मिश्र सभ्यताका सन्ततिहरूको कब्जामा जाने र मानव नैतिकता एवं बैधानिकतामा मिश्र सभ्यताका सन्ततिको मात्र एकलौटी हुने खतरा पैदा भएको छ । मिश्र  सभ्यताको  जगमा नै  हत्या, हिंसा, चोरी, डकैती, अन्याय, अत्याचार, बलात्कार आदि जस्ता मूल्य र  मान्यताहरू रहेको र यस्ता  मूल्य र मान्यताहरूको सम्पूर्ण  मानव  समाजमाथि  आधिपत्य  रहनु  भनेको सिङ्गै विश्व मानव समाजको लागि  दुर्भाग्य हुन आउँछ । यस्तो दुर्भाग्यबाट  सिङ्गो  विश्व मानव समाजको रक्षाका खाँतिर सम्पूर्ण सिन्धू सन्तती एकजुट भइ आफ्नो पुर्ख्यौलीको रक्षा गर्नु तथा सिन्धू अर्थात हिन्ददू नैतिकता र बैधानिकता मर्न वा  पूर्ण रुपले मिश्र सभ्यताका सन्ततिको कब्जामा जान नदिई आफ्नो र सिङ्गो मानवताको  रक्षा गरी आफ्नो पुर्खाको कमाई आफैले उपयोग गर्नु पर्ने आजका सिन्धू सन्ततिका प्रमुख आवश्यकता हो ।

यो कार्यभार पुरा गर्नको लागि पहिलो कदम स्वरूप असली गोर्खाली  (The Real Gurkhas) नाम राखी एउटा शसक्त बौद्दिक सेना गठनको शुरुवात गरिएको छ । यो सेनाले कुनै मानवको पनि भौतिक हत्या/हिंसा गर्नेछैन, आवश्यकता अनुसार केवल बौद्दिक हत्या/हिंसा मात्र गर्नेछ । मिश्र सभ्यता पक्षधर इसाईको गिर्जाघर र मुस्लिमको मस्जिद संरक्षित बिभिन्न ‚वाद‘ `का खोल ओढी पृथ्वीभर छरिएर रहेका माफियाहरूले यो संगठनका सदस्यहरूलाई जुनकुनै बेला जहाँ भेटे पनि भौतिक रुपमै मारेर बेपत्ता पार्न सक्ने खतरा रहेकाले हाल यो संगठनलाई अर्धभूमिगत राखिएको छ । र मिश्र सभ्यताका लुटेरा सन्ततिहरूले आफ्नो लुटेरा अभियान जारी नै राखेमा भौतिक हत्या/हिंसा गर्ने शसक्त सेना पनि तयार पारी जुनसुकै परिणामको भौतिक हत्या/हिंसाको प्रयोग गर्न पछी नपारिने जानकारी गराइन्छ ।

• जय सिन्धुत्व (हिन्दुत्व) जय हिन्दुभूमी (आर्यवर्त), जय राता आर्यजन !

स्केचकर्ता: टेडे जेठो

लेखाइको अशुद्धताका लागि माफी चाहन्छु । नेपाली व्याकरणमा राम्रो दख्खल राख्नुहुने महानुभावले शुद्ध-अशुद्द हेरी सच्याई दिनुभए आभारी हुनेछु । र सिन्धु सभ्यताको मूल भाषा संस्कृतको एकमात्र सम्प्रभु सन्तति नेपाल रहेकाले देवनागरी लिपिमा लेखिएका अन्य सबै भाषाका शब्दहरूलाई रुबिवादले नेपाली नै मान्ने जानकारी गराउन चाहन्छु ।

पुरा पढ्नुहोस..